بسم الله الرحمن الرحيم

MİZÂHIN (ŞAKALAŞMANIN) KINANMASI :

أَنَّ الْأَحْنَفَ بْنَ قَيْسٍ رَحِمَهُ اللَّهُ كَانَ يَقُولُ: «مَنْ كَثُرَ كَلَامُهُ وَضَحِكُهُ وَمِزَاحُهُ قَلَّتْ هَيْبَتُهُ، وَمَنْ أَكْثَرَ مِنْ شَيْءٍ عُرِفَ بِهِ»

Ahnef bin Kays rahimehullâh şöyle derdi : Kim konuşmasını, gülüşünü ve şakalaşmayı çoğaltırsa heybeti azalır, kim neyi çok yaparsa onunla tanınır.

عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْمُنْكَدِرِ قَالَ: ” قَالَتْ لِي أُمِّي: لَا تُمَازِحِ الصِّبْيَانَ فَتَهُونُ عَلَيْهِمْ “

Muhammed bin El Munkedir rahimehullâh dedi ki : Annem bana şöyle dedi : Çocuklarla şakalaşma onların oyuncağı olursun.

إِنِّي نَحَلْتُكِ يَا كِدَامُ نَصِيحَتِي … فَاسْمَعْ لِقَوْلِ أَبٍ عَلَيْكَ شَفِيقِأَمَّا الْمُزَاحَةُ وَالْمِرَاءُ فَدَعْهُمَا … خُلُقَانِ لَا أَرْضَاهُمَا لِصَدِيقِإِنِّي بَلَوْتُهُمَا فَلَمْ أَحْمَدْهُمَا … لِمُجَاوِرٍ جَارًا وَلَا لِرَفِيقِوَالْجَهْلُ يُزْرِي بِالْفَتَى فِي قَوْمِهِ … وَعُرُوقُهُ فِي النَّاسِ أَيُّ عُرُوقِ»

Misar bin Kidâm oğluna şöyle dedi :

Ey oğlum sana armağan ediyorum nasîhatimi.

Dinle sana karşı merhametli olan babayı.

Şaka ve Tartışmaya gelince, Bırak bunları .

Doğru kimseyi razı etmeyen iki ahlâkı.

Ben tecrübe ettim, bunları asla övmem

Ne komşuluk nede arkadaşlık için.

Cehâlet yük olur gence kavmi içinde.

Soyu hangi ırktan olursa olsun insanlar içinde.

قَالَ عُمَرُ بْنُ عَبْدِ الْعَزِيزِ رَحِمَهُ اللَّهُ: «اتَّقُوا اللَّهَ، وَإِيَّايَ وَالْمُزَاحَةَ، فَإِنَّهَا تُورِثُ الضَّغِينَةَ وَتَجُرُّ الْقَبِيحَةَ

Ömer bin Abdulazîz rahimehullâh dedi ki :

Allah’tan korkun ve şakalaşmaktan sakının, Zîra şakalaşmak kin tutmaya ve kötülüklere yol açar.

(Bütün rivayetler İbn Ebî Dünyanın Kitâbu’s Samt ve Âdâbul lisân’da “Susmanın ve konuşmanin edepleri” kitabında ve diğer eserlerde geçiyor) bununla ilgili Seleften rivayetler çoktur 

الحمدلله رب العالمين